Historia: Jego dzieje sięgają powodzi 1748 r. Jej doświadczenia zaowocowały pierwszymi planami jego budowy, ale powstał dopiero w latach 90. XVIII w., jako stały, prawdopodobnie w konstrukcji kaszycowo-kamiennej. Wtedy - wraz z dawnym kanałem powodziowym - Stara Odra służyła kierowaniu wód niskich i średnich ku miastu, natomiast wód powodziowych ku północy, wokół miasta. Jaz ulegał przebudowom. Pierwotną konstrukcję kaszycowo‑kamienną przebudowano w 1897 r. na kamienną w palisadach drewnianych. Na prawym brzegu wykonano slip dla łodzi. W 1911 roku projektowano zastąpienie jej jazem zasuwowym (zastawkowym), czteroprzęsłowym, ale zamysłu tego nie zrealizowano. Podczas kolejnej modernizacji, w 1979 r. podniesiono koronę jazu o blisko metr i wprowadzono pośrednie progi (bystrza) z kształtowników stalowych o parabolicznych, łukowych kształtach.

Po powodzi w 1997 r. przebudowano jaz na ruchomy, powłokowy, tym razem obniżając koronę progu stałego o niemal metr. Wzmocniono brzegi, ponur i poszur, odbudowano kamienny tzw. „język rozdzielczy” pomiędzy kanałem powodziowym a żeglugowym. Przy prawym przyczółku jazu, od strony ZOO, zbudowano komorową przepławkę dla ryb.